hetka

hetka
ż III, CMs. \hetkatce; lm D. \hetkatek
1. przestarz. «człowiek mało znaczący, ubogi; byle kto»
dziś tylko we fraz. Mieć kogoś, uważać kogoś za hetkę-pętelkę «mieć kogoś za nic, lekceważyć kogoś»
2. daw. «lichy, zabiedzony koń»
‹z łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pętelka — ż III, CMs. pętelkalce; lm D. pętelkalek «uszko z nitki, tasiemki, sznurka służące do zapinania odzieży na guzik lub do przywiązywania, zawieszania czegoś; także element ściegu dziewiarskiego, tkackiego» Pętelki z włóczki. Zapiąć kurtkę na… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”