- hipuryt
- m IV, DB. -a, Ms. \hipurytycie; lm M. -ypaleont. «Hippurites, kopalny małż o asymetrycznej muszli (wysokości do 1 m), skałotwórczy; żył gromadnie w ciepłych morzach w okresie górnej kredy»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
hipuryt
Look at other dictionaries:
hipurytowy — przym. od hipuryt ∆ petr. Wapień hipurytowy «wapień powstały ze skorup hipurytów» … Słownik języka polskiego
