- holender
- m IV, D. \holenderdra, Ms. \holenderdrze; lm M. \holenderdry1. Holender B.=D.; lm M. \holenderdrzy, DB. \holenderdrów«człowiek narodowości holenderskiej»◊ Latający Holender a) «legendarny okręt stale pływający po morzach i nie mogący przybić do brzegu» b) «człowiek ruchliwy, nie mogący pozostawać dłużej na jednym miejscu; latawiec»2. «jedna z figur jazdy na łyżwach, łuk zataczany przez łyżwiarza na jednej nodze»3. ndmpot. «wyraz używany eufemistycznie jako przekleństwo (zamiast: cholera)»
Holender, znowu się spóźniłem!
O, holender, skaleczyłem się!
4. B.=D.pot. «byk rasy holenderskiej»5. pot. «wiatrak holenderski»6. techn. «urządzenie do rozwłókniania i mielenia materiałów włóknistych (celulozy, szmat), stosowane w przemyśle papierniczym i chemicznym»
Słownik języka polskiego . 2013.