holizm

m IV, D. -u, Ms. \holizmzmie, blm

1. «teoria rozwoju zapoczątkowana przez J. Ch. Smutsa, propagowana przez niektórych biologów i filozofów angielskich na początku XX w., głosząca, że całość nie da się sprowadzić do sumy części, a świat podlega ewolucji, w której toku wyłaniają się coraz to nowe całości»

2. «w teorii i metodologii nauk społecznych: pogląd głoszący, że zjawiska społeczne tworzą układy całościowe, odrzucający indywidualizm metodologiczny»

‹ang. z gr.›