Huknąć pięścią w stół.
Huknąć kogoś w głowę.
Huknąć się w nos.
Słownik języka polskiego . 2013.
huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huknąć się w głowę. Huknąć się łokciem o kant stołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… … Słownik języka polskiego
huknięcie — ↨ huknięcie się n I rzecz. od huknąć (się) … Słownik języka polskiego
lunąć — dk Vb, lunąćnę, lunąćniesz, lunąćluń, lunąćnął, lunąćnęła, lunąćnęli, lunąćnięty, lunąćnąwszy 1. «o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie, jakiejś cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem» Lunął rzęsisty deszcz. 2. pot. «chlusnąć czymś» Lunąć… … Słownik języka polskiego
