huknąć

huknąć
dk Va, \huknąćnę, \huknąćniesz, \huknąćnął, \huknąćnęła, \huknąćnęli, \huknąćnięty, \huknąćnąwszy
1. forma dk czas. huczeć, hukać (p.)
2. pot. «uderzyć mocno; palnąć, trzasnąć»

Huknąć pięścią w stół.

Huknąć kogoś w głowę.

huknąć się strona zwrotna czas. huknąć (tylko w zn. 2)

Huknąć się w nos.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • huknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}huczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}hukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}huknąć III… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • huknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć się boleśnie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huknąć się w głowę. Huknąć się łokciem o kant stołu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty …   Słownik języka polskiego

  • huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą …   Słownik języka polskiego

  • hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • huczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, huczećczę, huczećczy, huczećczał, huczećczeli {{/stl 8}}– huknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, huczećnę, huczećnie, huczećnij, huczećnął, huczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzmotnąć — dk Vc, grzmotnąćnę, grzmotnąćniesz, grzmotnąćnij, grzmotnąćnął, grzmotnąćnęła, grzmotnąćnęli, grzmotnąćnięty, grzmotnąćnąwszy 1. forma dk czas. grzmocić (p.) 2. «rzucić coś z siłą, z rozmachem» Grzmotnąć książką o podłogę. 3. pot. «spaść z… …   Słownik języka polskiego

  • huknięcie — ↨ huknięcie się n I rzecz. od huknąć (się) …   Słownik języka polskiego

  • lunąć — dk Vb, lunąćnę, lunąćniesz, lunąćluń, lunąćnął, lunąćnęła, lunąćnęli, lunąćnięty, lunąćnąwszy 1. «o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie, jakiejś cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem» Lunął rzęsisty deszcz. 2. pot. «chlusnąć czymś» Lunąć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”