- ikonoklazm
- m IV, D. -u, Ms. \ikonoklazmzmie, blm1. «kierunek zwalczający kult obrazów i figur religijnych; powstał i rozwinął się najsilniej w Bizancjum w VIII-IX w.; obrazoburstwo»2. → wandalizm‹śrdwłc. z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
obrazoburstwo — n III, Ms. obrazoburstwowie, blm rel. «ruch rozwijający się w Bizancjum w VIII IX wieku, zwalczający oddawanie czci obrazom i figurom religijnym; ikonoklazm» przen. «burzycielstwo, wywrotowość» Zuchwałe obrazoburstwo … Słownik języka polskiego