- improwizacja
- ż I, DCMs. \improwizacjacji; lm D. \improwizacjacji (\improwizacjacyj)1. «komponowanie utworu muzycznego lub literackiego na poczekaniu, spontanicznie (często pod wpływem wzruszenia lub na zadany temat), wygłaszanie mowy, wypowiedzi bez żadnego przygotowania; rezultat takiego sposobu tworzenia, utwór improwizowany»
Improwizacja muzyczna, poetycka, aktorska.
Dar improwizacji.
przen.a) «działanie bez uprzedniego przygotowania»Improwizacja w handlu.
b) «kłamanie, zmyślanie, fantazjowanie»Odpowiedź ucznia była improwizacją.
2. muz. «w dżezie: wariacje ornamentalne wprowadzane do utworu w czasie jego wykonywania, nie naruszające jednak zasadniczego przebiegu melodii»‹fr. z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.