- incydencik
- m III, D. -u, N. \incydencikkiem; lm M. -izdr. od incydent
Drobny, błahy, zabawny incydencik.
Słownik języka polskiego . 2013.
incydencik
Look at other dictionaries:
incydencik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} mały incydent : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błahy, mało ważny, zabawny incydencik. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
