intendentura

intendentura
ż IV, CMs. \intendenturaurze; lm D. \intendenturaur
1. «dział gospodarczy jednostki organizacyjnej, instytucji itp.; grupa służb zaopatrywania i obsługi wojsk w kwatermistrzostwie»

Intendentura wojskowa.

Funkcjonariusz, oficer, urzędnik intendentury.

2. «miejsce urzędowania, biuro intendenta»
‹niem.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • intendentura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. intendenturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dział gospodarczy instytucji, jednostki organizacyjnej itp., zajmujący się jej zaopatrywaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Intendentura …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”