interreks

m IV, DB. -a, Ms. \interrekssie; lm M. -owie, DB. -ów

hist. «w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący najwyższą władzę państwową w czasie interregnum; w dawnej Polsce: osoba (zwykle prymas) zastępująca króla w okresie bezkrólewia»

‹łac.›