- introwertyk
- m III, DB. -a, N. \introwertykkiem; lm M. \introwertykycy, DB. -ów«człowiek o usposobieniu introwersyjnym»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
introwertyk
Look at other dictionaries:
introwertyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. introwertykycy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba skłonna do introwersji; zamykająca się w sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był małomównym, stroniącym od ludzi introwertykiem. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
introwertyczka — ż III, CMs. introwertyczkaczce; lm D. introwertyczkaczek forma ż. od introwertyk … Słownik języka polskiego
introwertyczny — introwertycznyni rzad., przym. od introwertyk Poezja introwertyczna … Słownik języka polskiego
intro- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych, wskazujący na skierowanie do wnętrza czegoś lub kogoś; w, wewnątrz, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}introwertyk {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}introspekcja {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
introwertyczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. introwertyczkaczce; lm D. introwertyczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta introwertyk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
