- aprobować
- ndk IV, \aprobowaćbuję, \aprobowaćbujesz, \aprobowaćbuj, \aprobowaćował, \aprobowaćowany«uznawać coś za dobre, właściwe, pochwalać, zgadzać się na coś»
Aprobować projekt.
Gest, ruch aprobujący.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
aprobować
Look at other dictionaries:
aprobować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, aprobowaćbuję, aprobowaćbuje, aprobowaćany {{/stl 8}}– zaaprobować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać coś za dobre, słuszne, właściwe, wyrażać aprobatę; akceptować, zgadzać się na coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
afirmować — ndk IV, afirmowaćmuję, afirmowaćmujesz, afirmowaćmuj, afirmowaćował, afirmowaćowany książk. «potwierdzać, odnosić się do czegoś z uznaniem, popierać, aprobować coś» Afirmować czyjeś ideały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
akceptować — ndk IV, akceptowaćtuję, akceptowaćtujesz, akceptowaćtuj, akceptowaćował, akceptowaćowany «wyrażać zgodę na coś, potwierdzać coś; aprobować» Akceptować nowe wzory, nową sytuację. ∆ ekon. Akceptować weksel «zobowiązywać się, potwierdzając podpisem… … Słownik języka polskiego
aprobowanie — n I rzecz. od aprobować … Słownik języka polskiego
aprobująco — przysłów. od aprobujący (p. aprobować) Spojrzeć, uśmiechnąć się aprobująco … Słownik języka polskiego
dezaprobować — ndk IV, dezaprobowaćbuję, dezaprobowaćbujesz, dezaprobowaćbuj, dezaprobowaćował, dezaprobowaćowany «ujemnie oceniać coś, nie aprobować, nie pochwalać czegoś; ganić» Dezaprobować czyjeś zachowanie, postępowanie … Słownik języka polskiego
pochwalać — ndk I, pochwalaćam, pochwalaćasz, pochwalaćają, pochwalaćaj, pochwalaćał, pochwalaćany «uznawać za słuszne, dobre, właściwe; aprobować» Pochwalać czyjś krok, czyjeś postępowanie. Nie pochwalał stosowania gwałtownych środków … Słownik języka polskiego
przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… … Słownik języka polskiego
