- izomorfa
- ż IV, CMs. \izomorfafie; lm D. \izomorfaorfjęz. «linia na mapie oznaczająca zasięg terytorialny cechy językowej z zakresu morfologii»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
izomorfa — izomòrfa ž <G mn izomórfā> DEFINICIJA lingv. crta koja na karti spaja mjesta istih morfoloških karakteristika u jezičnom sustavu ETIMOLOGIJA vidi izomorfan … Hrvatski jezični portal
izomorf — IZOMÓRF, Ă, izomorfi, e, adj. (Despre substanţe) Care prezintă izomorfism; (despre cristale) asemănător ca formă. – Din fr. isomorphe. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 izomórf adj. m., pl. izomórfi; f. sg. izomórfă … Dicționar Român
izomórf — adj. m., pl. izomórfi; f. sg. izomórfã, pl. izomórfe … Romanian orthography