- izotropia
- ż I, DCMs. \izotropiapii, blmfiz. «charakterystyczna cecha ośrodka, głównie ciał niekrystalicznych, polegająca na tym, że we wszystkich kierunkach wykazuje on te same właściwości fizyczne, np. rozszerzalność cieplną, przewodnictwo elektryczne i cieplne, łupliwość, twardość»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.