ja

D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm

→ my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie»

Ja to zrobię.

Mnie tam nie było.

Daj to mnie.

Podaj mi książkę.

Lubił mnie, rzad. mię.

Chodź ze mną.

Mówił o mnie.

Nie troszcz się o mnie.

∆ poet. Jam «forma skrócona: ja jestem»

∆ Celownikowa forma enklityczna mi wyrażająca stosunek uczuciowy mówiącego do treści zdania, występująca w rozkazach i wykrzyknikach oraz zdaniach zawierających ocenę, opinię o kimś, o czymś: Przestań mi płakać! Ładne mi wakacje! Zmizerniałeś mi trochę.

ja n ndm

w użyciu rzecz. «własna osoba; jaźń»

Zrezygnować z własnego ja.