jazgotać

jazgotać
ndk IX, \jazgotaćoczę a. \jazgotaćocę, \jazgotaćoczesz a. \jazgotaćocesz, \jazgotaćocz, \jazgotaćał
1. «mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie, kłótliwym tonem»

Jazgotać bez przerwy.

2. «wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki, tony; powodować hałas»

Maszyny, działa jazgoczą.

Wrony jazgoczą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • jazgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, jazgotaćoczę || jazgotaćocę, jazgotaćocze || jazgotaćoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić szybko, krzykliwie, nie dopuszczając nikogo do głosu lub przekrzykując się nawzajem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jazgotanie — n I rzecz. od jazgotać …   Słownik języka polskiego

  • rozjazgotać się — dk IX, rozjazgotać sięoczę się (rozjazgotać sięocę się), rozjazgotać sięoczesz się (rozjazgotać sięocesz się), rozjazgotać sięocz się, rozjazgotać sięał się «zacząć intensywnie jazgotać; narobić jazgotu, hałasu» Baby się rozjazgotały.… …   Słownik języka polskiego

  • swarliwie — swarliwieej przysłów. od swarliwy, zwykle w zn. 2 Jazgotać, trajkotać swarliwie. Swarliwie brzmiący głos …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”