Despotyczny, potężny jedynowładca.
Być, ogłosić się jedynowładcą.
Słownik języka polskiego . 2013.
jedynowładca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. jedynowładcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} władca niepodzielnie sprawujący rządy, skupiający w swym ręku całą władzę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedynowładczy — przym. od jedynowładca Jedynowładcze panowanie … Słownik języka polskiego
tyran — m IV, DB. a, Ms. tyrannie; lm M. ci tyranni, te y, DB. ów 1. «człowiek okrutny, bezwzględny, wymuszający posłuszeństwo, narzucający otoczeniu swoją wolę» Była domowym tyranem. Miał w biurze opinię tyrana. 2. «w starożytnej Grecji: jedynowładca,… … Słownik języka polskiego
