Słownik języka polskiego . 2013.
jejmość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. jejmośćści; lm M. jejmośćści, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} starsza, zwykle pokaźnej tuszy kobieta zamieszkała w mieście; także: żartobliwie o przekupce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłótliwa jejmość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ichmość — blp, MB. ichmość, DCMs. ichmośćści a. M. ichmoście a. ichmościowie, DB. ichmośćściów daw. «lm od jegomość (p. jegomość w zn. 2) a. jejmość (p. jejmość w zn. 2), także tytuł łączny dla jegomości i jejmości» Na mszy byli ichmość hrabiostwo z dworem … Słownik języka polskiego
dobrodziejka — ż III, CMs. dobrodziejkajce; lm D. dobrodziejkajek 1. przestarz. «kobieta wyświadczająca komuś coś dobrego, oddająca przysługę; filantropka» 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Jejmość dobrodziejka. Uszanowanie pani dobrodziejce.… … Słownik języka polskiego
