jurgieltnik

jurgieltnik
m III, DB. -a, N. \jurgieltnikkiem; lm M. \jurgieltnikicy, DB. -ów
1. daw. «osoba otrzymująca jurgielt, żołd»
2. daw. «najemnik, sprzedawczyk»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”