- jurysdykcja
- ż I, DCMs. \jurysdykcjacji; lm D. \jurysdykcjacji (\jurysdykcjacyj)praw. «uprawnienie organu państwa do rozstrzygania spornych spraw; obszar, na który rozciągają się te uprawnienia»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
jurysdykcja
Look at other dictionaries:
jurysdykcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. jurysdykcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawnienie organu władzy do rozstrzygania spornych spraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objąć coś jurysdykcją. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
юрисдикция — начиная с Петра I; см. Смирнов 352. Вероятно, через польск. jurysdykcja из лат. iūrisdictiō … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
jurysdykcyjny — przym. od jurysdykcja Obszar jurysdykcyjny … Słownik języka polskiego
kanclerski — kanclerskiscy przym. od kanclerz Jurysdykcja kanclerska. Sądy kanclerskie. Kancelaria kanclerska. Rządy kanclerskie. Władza kanclerska … Słownik języka polskiego
