- arcykapłan
- m IV, DB. -a, Ms. \arcykapłannie; lm M. \arcykapłanni, DB. -ówrel. «w religiach starożytnego Wschodu: kapłan sprawujący najwyższą władzę; także główny kapłan świątyni jerozolimskiej»
Słownik języka polskiego . 2013.
arcykapłan
Look at other dictionaries:
arcykapłan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. arcykapłan; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w religiach pogańskich: najwyższy kapłan {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w judaizmie:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Annasz — m II, DB. a tylko we fraz.: Odsyłać kogoś od Annasza do Kajfasza «odsyłać kogoś chcącego załatwić jakąś sprawę od jednej instancji (osoby, urzędu) do drugiej» ◊ Chodzić, dreptać itp. od Annasza do Kajfasza «bezskutecznie próbować załatwić jakąś… … Słownik języka polskiego
arcy- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na pierwszeństwo, zwierzchnictwo tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. arcybiskup, arcykapłan, arcyksiążę» b) «podkreślający, wzmacniający znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia,… … Słownik języka polskiego
Kajfasz — m II, DB. a → Annasz ‹Kajfasz, żydowski arcykapłan z czasów Chrystusa› … Słownik języka polskiego
