- aresztant
- m IV, DB. -a, Ms. \aresztantncie; lm M. \aresztantnci, DB. -ówprzestarz. «człowiek osadzony w areszcie; aresztowany»
Słownik języka polskiego . 2013.
aresztant
Look at other dictionaries:
aresztant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. aresztantncie; lm M. aresztantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zatrzymany i osadzony w areszcie; aresztowany {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aresztancki — aresztanckiccy przym. od aresztant Aresztancki strój. Aresztanckie cele … Słownik języka polskiego
raštuonėlis — ×raštuonė̃lis (plg. l. aresztant) sm. dem. (2) Al, Ūd kalinys, rekrūtas: Oi, sūneli, raštuonėli, ko pavirtai ąžuolėliu, o žirgelis šiaurum vėju? LTR(Klvr) … Dictionary of the Lithuanian Language
aresztancki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. aresztant: Aresztancki ubiór. Aresztancka dola. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aresztowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, aresztowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zatrzymany i osadzony w areszcie; aresztant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aresztowanego osadzono w celi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
