kantownik

m III, D. -a. N. \kantownikkiem

1. B.=D.; lm M. \kantownikicy, DB. -ów

«robotnik w cegielni zajmujący się ustawianiem cegieł na kant w celu szybszego ich wysuszenia»

2. B.=M.; lm M. -i

techn. «w walcowni: urządzenie pomocnicze służące do obracania (kantowania) metalu»