karykatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. karykaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przejaskrawiony sposób przedstawienia postaci, wydarzenia, polegający na ośmieszającym wyolbrzymieniu charakterystycznych cech, np … Langenscheidt Polski wyjaśnień
autokarykatura — ż IV, autokarykaturaurze; lm D. autokarykaturaur «karykatura własnej osoby albo własnej twórczości» … Słownik języka polskiego
karykaturka — ż III, CMs. karykaturkarce; lm D. karykaturkarek zdr. od karykatura … Słownik języka polskiego
krotochwila — ż I, DCMs. krotochwilali; lm D. krotochwilail «wesoły utwór sceniczny oparty na błahych konfliktach i intrygach, operujący środkami komizmu sytuacyjnego, karykaturą i groteską» … Słownik języka polskiego
złośliwy — złośliwywi, złośliwywszy 1. «skłonny do robienia komuś przykrości, lubiący dokuczyć; wyrażający takie intencje, sprawiający przykrość; zjadliwy, dokuczliwy, uszczypliwy» Człowiek złośliwy. Złośliwe słowa, intencje. Złośliwa aluzja, plotka, uwaga … Słownik języka polskiego
ekspresjonizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ekspresjonizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} kierunek w literaturze i sztuce w pierwszym trzydziestoleciu XX w., głównie w Niemczech, rozwijający się w opozycji do impresjonizmu, estetyzmu i naturalizmu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
