kebraczo

n I; lm D. \kebraczoacz

1. bot. «Schinopsis, drzewo z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae), rosnące w Ameryce Płd.; niektóre gatunki dostarczają twardego, ciężkiego drewna używanego w budownictwie, garbników oraz stosowanych w medycynie alkaloidów; kwebracho»

2. blm

«drewno i kora z tego drzewa»

3. blm

«garbnik otrzymywany z tego drzewa»

‹z hiszp.›