- keratyna
- ż IV, CMs. \keratynaynie, blmbiol. «białko należące do skleroproteidów, stanowiące główny składnik warstwy rogowej naskórka oraz tworów pochodnych, jak włosy, paznokcie, rogi, pióra, kopyta»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
keratyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. keratynanie, blm, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} substancja białkowa będąca głównym składnikiem tworów natury rogowej, jak łuski, włosy, pióra, paznokcie, kopyta <gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień