- klapa
- ż IV, CMs. \klapapie; lm D. klap1. «pokrywa, którą można podnosić i opuszczać, zamykająca otwór, wejście do jakiegoś pomieszczenia, do wnętrza czegoś»
Klapa ciężarówki, czołgu, fortepianu.
Klapa do piwnicy, od piwnicy.
Otworzyć, podnieść, opuścić, zamknąć klapę.
2. «wyłóg przy kołnierzu płaszcza, marynarki itp.; część ubrania zaginana, odkładana»Wąskie, szerokie klapy.
Kwiat, broszka w klapie żakietu.
Znaczek przypięty do klapy kołnierza.
Chwycić kogoś za klapy.
3. techn. «zwierciadło (element zamykający) zaworu klapowego, w postaci odchylającej się płytki; czasem niewłaściwa nazwa całego zaworu klapowego»∆ techn. Klapa bezpieczeństwa «klapa samoczynnie się otwierająca, zabezpieczająca zbiornik lub przewód przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i pęknięciem; zawór bezpieczeństwa»4. muz. «ruchoma przykrywka na długim ramieniu, wykonana z mosiężnej blachy z przyklejoną od spodu korkową poduszeczką, służącą do zamykania otworów bocznych w instrumentach dętych drewnianych (rzadziej blaszanych)»5. blmpot. «nieudanie się jakichś interesów, planów, zamierzeń, zwykle handlowych; fiasko, bankructwo»Zrobić klapę.
Klapa z kimś, z czymś.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.