- klaryska
- ż III, CMs. \klaryskasce; lm D. \klaryskasek«członkini kontemplacyjnego zakonu założonego w XII w. przez św. Klarę w Asyżu, na podstawie reguły franciszkańskiej; w lm nazwa tego zakonu»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
klaryska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. klaryskasce; lm D. klaryskasek {{/stl 8}}{{stl 7}} zakonnica należąca do zakonu typu kontemplacyjnego, o surowej regule, utworzonego przez św. Klarę w XII w. w Asyżu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień