- klerykał
- m IV, DB. -a, Ms. \klerykałale; lm M. ci -owie (\klerykałali), te \klerykałały, DB. -ów«zwolennik klerykalizmu»
Słownik języka polskiego . 2013.
klerykał
Look at other dictionaries:
klerykał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. Ia, Mc. klerykałale; lm M. owie || y {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto popiera duchowieństwo, najczęściej człowiek świecki, zwolennik klerykalizmu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klerykalista — m odm. jak ż IV, CMs. klerykalistaiście; lm M. klerykalistaiści, DB. klerykalistatów rzad. → klerykał … Słownik języka polskiego
