klimat

m IV, D. -u, Ms. \klimatacie; lm M. -y

«charakterystyczny dla danego obszaru zespół zjawisk i procesów atmosferycznych, kształtujących się pod wpływem właściwości fizycznych i geograficznych tego obszaru, określony na podstawie wyników wieloletnich obserwacji»

Łagodny, ciepły klimat.

Ostry, surowy klimat.

Zdrowy, niezdrowy klimat.

Klimat zabójczy.

Wytrzymywać, znosić dobrze, źle jakiś klimat.

Rosnąć, występować (o roślinach), żyć w jakimś klimacie.

∆ Klimat kontynentalny, lądowy «klimat, który cechuje niewielka ilość opadów, znaczne wahania temperatury powietrza, gorące lato i mroźna zima»

∆ Klimat morski, oceaniczny «klimat łagodny i wilgotny, bez ostrych wahań temperatury powietrza, o chłodnym lecie i stosunkowo ciepłej zimie»

przen. «nastrój panujący w jakimś środowisku, otaczający jakieś osoby, miejsca, zjawiska itp.»

Nowy, sprzyjający klimat.

Stworzyć odpowiedni klimat dla kogoś, dla czegoś.

Zmienił się klimat wokół czegoś.

‹z gr.›