- as
- Im IV, DB. asa, Ms. asie; lm M. asy1. «karta do gry, mająca najwyższą wartość w danym kolorze»
As karo.
As kierowy, treflowy, pikowy.
Bić asem atutowym.
Wychodzić asem kierowym (a. z asa kierowego).
2. «człowiek celujący w czymś (np. w zawodzie, w jakiejś umiejętności); mistrz, znakomitość»As lotnictwa, wywiadu.
As w strzelaniu bramek.
Eskadra samych asów.
‹fr. z łac.›IIm IV, DB. asa, Ms. asie; lm M. asy1. «w starożytnym Rzymie: jednostka ciężaru, równa początkowo około 273 g, potem 1 uncji (około 27 g) lub 1 semiuncji (koło 16 g)»2. «w starożytnym Rzymie: moneta miedziana bita od IV w. p.n.e.; używana również w średniowieczu w niektórych państwach europejskich»‹łac.›IIIn ndmmuz. «nuta oznaczająca dźwięk obniżony o pół tonu (o półton) w stosunku do dźwięku a»∆ Gama, tonacja As-dur «gama, tonacja durowa (a. majorowa), mająca cztery bemole, oparta na dźwięku as jako tonie podstawowym»∆ Gama, tonacja as-moll «gama, tonacja molowa (a. minorowa), mająca siedem bemoli, oparta na dźwięku as jako tonie podstawowym»‹od nazwy dźwięku a +(e)s (cecha bemoli)›
Słownik języka polskiego . 2013.