- kłótliwość
- ż V, DCMs. \kłótliwośćści, blmrzecz. od kłótliwy (zwykle w zn. 1)
Wrodzona kłótliwość.
Słownik języka polskiego . 2013.
kłótliwość
Look at other dictionaries:
kłótliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. kłótliwośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. kłótliwy w zn. 1.: Kłótliwość niektórych kobiet. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
warchoł — m IV, DB. a, Ms. warchołole; lm M. y, DB. ów «człowiek łamiący prawo, zakłócający spokój, wywołujący przez swą kłótliwość i samowolę zamęt, zamieszanie; awanturnik, wichrzyciel» Mieć usposobienie warchoła … Słownik języka polskiego
