- kłuć
- ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie»
Kłuć igłą, szpilką.
Kłuć bagnetem.
Kłujące ciernie.
Rana kłuta.
2. «wywoływać wrażenie ostrego, przenikliwego bólu; ostro boleć»Kłuło go w boku.
Serce kłuje.
◊ Kłuć komuś czymś oczy «wytykać coś komuś, wypominać»◊ Coś kłuje, kole w oczy a) «coś razi zbyt jaskrawym światłem, jaskrawą barwą» b) «coś sprawia komuś przykrość, wywołuje zazdrość, niezadowolenie»◊ Coś kłuje kogo w serce «coś sprawia przykrość, wywołuje ból, smutek»◊ Coś kłuje, kole w zęby (w ząbki) «coś nie smakuje, ktoś nie chce czegoś jeść»□ Prawda w oczy kole.kłuć się1. strona zwrotna czas. kłuć w zn. 1Rwała róże kłując się w palce.
2. «kłuć, ranić siebie wzajemnie czymś ostrym»W bójce kłuto się nożami.
Słownik języka polskiego . 2013.