- knować
- ndk I, \knowaćam, \knowaćasz, \knowaćają, \knowaćaj, \knowaćał, \knowaćanyksiążk. → knuć
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
knować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, knowaćam, knowaća, knowaćają, knowaćany, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć złe zamiary przeciwko drugiemu, w tajemnicy planować coś niedobrego; obmyślać coś złego, czyjąś szkodę, zgubę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cały… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
knowanie — n I rzecz. od knować … Słownik języka polskiego
ken-2, kenǝ-, keni-, kenu-; — ken 2, kenǝ , keni , kenu ; English meaning: to rub, scrape off; ashes Deutsche Übersetzung: “kratzen, schaben, reiben” Note: various with conservative extensions Material: I. Leichte basis: Gk. κόνις, ιος f. “dust, ash” ( is… … Proto-Indo-European etymological dictionary