koadiutor

koadiutor
m IV, DB. -a, Ms. \koadiutororze; lm M. \koadiutororzy, DB. -ów
rel. «w kościele katolickim: duchowny wyznaczony przez władze kościelne do pomocy duchownemu wyższego stopnia, zwykle biskup tytularny ustanowiony przy osobie biskupa ordynariusza lub przy stolicy biskupiej»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • koadiutor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. koadiutororze; lm M. koadiutororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim duchowny mający oficjalne stanowisko przy duchownym wyższego stopnia, wspierający go, zwykle jest to biskup tytularny wspierający… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”