- koczownik
- m III, DB. -a, N. \koczownikkiem; lm M. \koczownikicy. DB. -ów«człowiek prowadzący nieosiadły, wędrowny tryb życia; nomada»
Słownik języka polskiego . 2013.
koczownik
Look at other dictionaries:
koczownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. koczownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek prowadzący nieosiadły tryb życia, przemieszczający się z miejsca na miejsce razem ze swoim plemieniem, grupą, w której pozostaje, bądź samotnie; nomada : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nomada — m odm. jak ż IV, CMs. nomadaadzie; lm M. nomadadowie a. nomadaadzi, DB. nomadadów «członek pasterskiego i zbieracko łowieckiego ludu prowadzącego koczowniczy tryb życia, obecnie głównie w Azji, Afryce i Australii» przen. «człowiek zmieniający… … Słownik języka polskiego
nomada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. nomadaadzie; lm M. nomadaadzi || nomadadowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} członek koczowniczego ludu pasterskiego i zbieracko łowieckiego głównie z Azji, Afryki i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
