koedytor

koedytor
m IV, DB. -a, Ms. \koedytororze; lm M. \koedytororzy, DB. -ów
«jeden z wydawców wspólnie wydawanego dzieła»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”