- asekurator
- m IV, DB. -a, Ms. \asekuratororze; lm M. \asekuratororzy, DB. -ów→ asekurant w zn. 2
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
asekurant — m IV, DB. a, Ms. asekurantncie; lm M. asekurantnci, DB. ów 1. «człowiek postępujący w sposób asekurancki» Być asekurantem w życiu. 2. «osoba asekurująca kogoś, zapewniająca komuś bezpieczeństwo (np. w czasie wspinaczki wysokogórskiej);… … Słownik języka polskiego