- koincydencja
- ż I, DCMs. \koincydencjacji, blm1. książk. «jednoczesne występowanie kilku zjawisk, zdarzeń; zbieżność»
Koincydencja faktów, wypadków.
2. fiz. «w technice rejestracji cząstek jonizujących: pojawienie się jednoczesne lub w ciągu określonego czasu impulsów w dwóch lub w kilku licznikach cząstek jonizujących»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.