asercja

ż I, DCMs. \asercjacji, blm

1. log. «właściwość sądów twierdzących (różniąca je np. od supozycji czy negacji)»

2. log. «przekonanie, przeświadczenie towarzyszące sądom wydanym, w odróżnieniu od sądów pomyślanych tylko»

3. log. «funkcja zdaniowa, w której występuje tylko jeden argument potwierdzający logiczność zdania»

‹łac.›