- kolidować
- ndk IV, \kolidowaćduje, \kolidowaćował«być w kolizji, w sprzeczności z czymś; nie zgadzać się wzajemnie»
Czyn kolidujący z prawem.
Godziny zajęć kolidowały ze sobą.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
kolidować
Look at other dictionaries:
kolidować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, kolidowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} być w niezgodzie z jakimiś regułami, zasadami, być w sprzeczności z czymś, nie zgadzać się, zachodzić na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajęcia wzajemnie kolidują. Koliduje to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolidowanie — n I rzecz. od kolidować … Słownik języka polskiego
kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
