- kolimator
- m IV, D. -a, Ms. \kolimatororze; lm M. -yfiz. techn. «przyrząd optyczny służący do otrzymywania równoległych wiązek promieni świetlnych, stosowany np. w spektrografie, spektrometrze»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
kolimator
Look at other dictionaries:
kolimator — kolìmātor (kolimȃtor) m DEFINICIJA 1. vojn. tehn. optička nišanska sprava na lakim protuavionskim topovima ili mitraljezima velikog kalibra 2. fiz. a. aparat koji proizvodi paralelan snop zračenja; koristi se u spektrometrima, teleskopima itd.,… … Hrvatski jezični portal
kolimátor — ja m (ȃ) fiz. leča, s katero se dobi vzporeden curek svetlobe … Slovar slovenskega knjižnega jezika
