- komendantura
- ż IV, CMs. \komendanturaurze; lm D. \komendanturaur→ komenda w zn. 3‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
komendantura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. komendanturaurze {{/stl 8}}{{stl 7}} dowództwo niektórych jednostek wojskowych, policyjnych i in., siedziba, w której się ono mieści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komendantura okupacyjnych władz niemieckich.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komendantūra — komendantūrà dkt. Įstei̇̃gti kãro komendantū̃rą … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
komendantūra — komendantūrà sf. (2) DŽ komendanto įstaiga; jos patalpos … Dictionary of the Lithuanian Language