kompania

ż I, DCMs. \kompanianii; lm D. \kompanianii (\kompanianij)

1. «grono osób, znajomych, kolegów, spędzających wspólnie czas, np. w podróży, na zabawie, rozrywkach; towarzystwo»

Liczna, dobrana, wesoła, męska kompania.

Zabawiać się przy kieliszku w dobrej kompanii.

2. blm

«towarzyszenie komuś; czyjeś towarzystwo»

Dotrzymać komuś kompanii.

Szukać czyjejś kompanii.

□ Dla kompanii dał się Cygan powiesić.

3. «pododdział w różnych rodzajach wojsk, składający się z 2-5 plutonów, dowodzony przez oficera»

Kompania piechoty, saperów.

Kompania wartownicza.

Kompania czołgów.

∆ Kompania honorowa «pododdział piechoty z pocztem sztandarowym i orkiestrą wyznaczony do oddawania honorów dostojnikom państwowym i wojskowym oraz do asystowania przy różnych uroczystościach»

4. przestarz. «spółka, stowarzyszenie kupców, powstałe najczęściej w celu prowadzenia handlu zagranicznego, rozpowszechnione w zachodniej Europie w XVII i XVIII w.»

Kompanie handlowe.

‹fr.›