Komplementować narzeczoną.
Słownik języka polskiego . 2013.
komplementować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komplementowaćtuję, komplementowaćtuje, komplementowaćany {{/stl 8}}– skomplementować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić, prawić komuś komplementy, chwalić kogoś, często nieszczerze : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komplementować się – skomplementować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} mówić sobie nawzajem komplementy, wzajemnie się chwalić :{{/stl 33}}{{stl 10}}Towarzystwo komplementowało się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komplementowanie — ↨ komplementowanie się n I rzecz. od komplementować (się) … Słownik języka polskiego
skomplementować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. komplementować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
