- konfidencja
- ż I, DCMs. \konfidencjacji, blmksiążk. «przyjazne, familiarne stosunki; poufałość, zażyłość»
Być z kimś w konfidencji
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
konfidencja
Look at other dictionaries:
konfidencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} serdeczne, przyjazne, bliskie stosunki z kimś; poufałość, zażyłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozostawać z kimś w konfidencji. Wejść z kimś w konfidencję. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
конфиденция — доверие , начиная с 1703 г.; см. Христиани 20. Из польск. konfidencja от лат. confidentia. Также конфидентка доверенное лицо (женщина) , Мельников, из франц. confidente … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
