koniektura

ż IV, CMs. \koniekturaurze; lm D. \koniekturaur

1. «odtworzenie i wypełnienie luk w uszkodzonym lub niepełnym tekście na podstawie analizy zachowanych jego fragmentów»

2. książk. «domysł, przypuszczenie; wniosek oparty na przypuszczeniu»

‹łac.›