konitrut

konitrut
m IV, D. -u, Ms. \konitrutucie; lm M. -y
bot. «Gratiola officinalis, roślina z rodziny trędownikowatych, o kłączach pełzających, kwiatach białawych lub czerwonawych; rośnie w rowach i na brzegach wód w klimacie umiarkowanym; zawiera substancję trującą»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”