- koniugacja
- ż I, DCMs. \koniugacjacji; lm D. \koniugacjacji (\koniugacjacyj)1. biol. «łączenie się w pary chromosomów homologicznych podczas mejotycznego podziału jądra komórkowego»2. bot. «u glonów z rzędu sprzężnic: zespolenie się zawartości dwóch zewnętrznie jednakowych, nieruchomych komórek wegetatywnych»3. jęz. «odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby; zespół form czasownika»4. zool. «proces rozmnażania płciowego orzęsków w czasie łączenia się w pary, polegający na podziałach jądra komórkowego każdego z osobników, wymianie między nimi substancji jądrowej i wytworzeniu nowych jąder»‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.