koniunkcja

koniunkcja
ż I, DCMs. \koniunkcjacji; lm D. \koniunkcjacji (\koniunkcjacyj)
1. astr. «konfiguracja dwóch ciał niebieskich, w której mają one jednakową długość ekliptyczną»
2. log. «zdanie złożone z dwu lub więcej zdań połączonych spójnikiem i prawdziwe wtedy (i tylko wtedy), gdy każde ze zdań składowych jest prawdziwe; iloczyn logiczny»
3. jęz. «konstrukcja składniowa, w której wszystkie związki między członami zdania lub następującymi po sobie zdaniami wyrażone są za pomocą spójników»
‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • koniunkcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. koniunkcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} połączenie dwóch ciał niebieskich na sferze niebieskiej, w którym mają one jednakową długość ekliptyczną …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Notación polaca — Notación polaca. La notación polaca, también conocida como notación de prefijo o notación prefija, es una forma de notación para la lógica, la aritmética, y el álgebra. Su característica distintiva es que coloca los operadores a la izquierda de… …   Wikipedia Español

  • Польская нотация — Префиксная нотация Инфиксная нотация Постфиксная нотация Не следует путать с …   Википедия

  • iloczyn — m IV, D. u, Ms. iloczynnie; lm M. y mat. «wynik mnożenia jednej wartości przez drugą» Iloczyn dwóch liczb. ∆ Iloczyn wielomianów «wielomian, który powstaje przez pomnożenie każdego składnika jednego wielomianu przez każdy składnik drugiego… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”