- koniunkcja
- ż I, DCMs. \koniunkcjacji; lm D. \koniunkcjacji (\koniunkcjacyj)1. astr. «konfiguracja dwóch ciał niebieskich, w której mają one jednakową długość ekliptyczną»2. log. «zdanie złożone z dwu lub więcej zdań połączonych spójnikiem i prawdziwe wtedy (i tylko wtedy), gdy każde ze zdań składowych jest prawdziwe; iloczyn logiczny»3. jęz. «konstrukcja składniowa, w której wszystkie związki między członami zdania lub następującymi po sobie zdaniami wyrażone są za pomocą spójników»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.